Met kriebels in mijn buik vertrok ik op zondag met de trein richting Bad Meinberg waar de ashram (een leefgemeenschap en ontmoetingsplek voor yogi’s) van Yoga Vidya ligt, voor de eerste week van mijn yogalerarenopleiding. De ashram van Yoga Vidya is de grootste ashram buiten India.
Na een lange treinreis van meer dan zes uur, kwam ik rond 16 uur in Bad Meinberg aan. Eerst nam ik even de tijd om op mijn kamer bij te komen van de lange reis. De kamer was eenvoudig, maar alles wat ik deze week nodig zou hebben was er: een bed, een wc, een douche, een kast, een tafel en een stoel. Het klinkt spartaans, maar voor mij was het een klein paleisje.
Veel tijd om uit te rusten was er niet, want na het eten begon om 20 uur het programma. Wat onwennig zat ik met nog vele andere aspirant yogaleraren in een enorme yogaruimte. De rustgevende stem van Sarada, onze lerares, stelde me al snel op mijn gemak. We stelden ons aan elkaar voor, zongen samen mantra’s en hadden een fijne avond. De tijd vloog voorbij en voor ik er erg in had was het al 22 uur. De eerste dag zat er al op. Niet veel later kroop ik moe, maar voldaan mijn bed in. Het duurde niet lang voordat ik in diepe slaap was. Het was ook belangrijk om meteen na de les te gaan slapen, want de volgende dag zou al om 5:30 uur de wekker aflopen. Veel te vroeg ging die de volgende ochtend alweer af. Ik realiseerde me echter al snel waar ik was en dat de yogalerarenopleiding nu echt ging beginnen. Deze realisatie gaf me energie en ik stond dan ook snel naast mijn bed en niet lang daarna zat ik in de yogaruimte vol verwachting op mijn meditatiekussentje.
Elke dag zag er eigenlijk hetzelfde uit: om 6 uur startte de dag met een Satsang: dit is een bijeenkomst waar gemediteerd, mantra’s gezongen en kennis gedeeld wordt, waarop afsluitend een lichtceremonie volgt, dit ritueel valt onder de Bhakti Yoga, de yoga van de overgave. Na de Satsang volgde er meer dan een uur theorie en Yogafilosofie, deze kennisoverdracht is een vorm van Jnana Yoga, de yoga van de kennis. Om 8:45 startte de fysieke yogales, Hatha Yoga voor twee uur. Rond 11 uur was het tijd voor de eerste van de twee maaltijden van de dag. Uitgehongerd viel dan iedereen aan. Tijdens het eten kon je ervoor kiezen om gezellig met elkaar te kletsen of om je terug te trekken in de stiltezaal en in rust en met volledige aandacht je maaltijd te nuttigen, voor deze laatste optie koos ik meestal. Tot 14 uur had je de tijd om uit te rusten, te studeren of om je Karma Yoga taak uit te voeren. Karma Yoga is de yoga van de zelfloze dienst: je voert een taak uit, zonder iets terug te verwachten. Deze taken bestonden uit o.a. poetsen of meehelpen in de keuken. Om 14 uur startte het programma dan weer met twee uur theorie of yogafilosofie, gevolgd door twee uur fysieke yoga oftewel Hatha Yoga. Om 18 uur was het dan tijd voor de tweede maaltijd en even een moment voor jezelf, waarna om 20 uur het programma weer verder ging met een Satsang en een uur theorie of yogafilosofie. Om 22 uur was het programma afgelopen en was het tijd om te gaan slapen.
De dagen volgden zich, in een steeds herhalend ritme, in een rap tempo op. Het hielp me ontzettend om me volledig over te geven aan het lesprogramma. De intensiteit van de dag, de meditaties, de filosofie, de rituelen en de fysieke yoga zorgden ervoor dat ik volledig met mijn aandacht naar binnen kon keren, tot mezelf kon komen. Ik ging me elke dag energieker, geïnspireerder en dichter bij mezelf voelen. Ik genoot van de stilte en rust die er in mij ontstond. Aan het eind van de week voelde ik me dan ook, zoals de Duitser zo mooi zegt, ‘Wunschlos Glücklich’. Ik voelde me ontzettend dankbaar voor alles wat ik deze week over yoga, maar ook over mezelf had geleerd. Geïnspireerd en gemotiveerd om yoga nog meer in mijn leven te integreren, nam ik met een grote glimlach op mijn gezicht, vrijdagmiddag afscheid van de ashram en vertrok ik richting huis. Het afscheid is hopelijk van korte duur zijn, want zodra ik weer kan, zal ik weer terugkeren naar Bad Meinberg voor de tweede week van mijn yogalerarenopleiding.
