De lente ontluikt en Nederland is in de ban van het Coronavirus. Tot het eind van deze maand zit het land op slot. We hoesten allemaal in onze elleboog, wassen onze handen volgens de voorschriften en geven geen handen meer. Steeds meer mensen zitten thuis, alle evenementen met meer dan 100 mensen zijn gecanceld en er wordt hard gediscussieerd over of de scholen nu wel of niet open moeten blijven. Deze maatregelen van onze overheid hebben gezorgd dat de blinde paniek is toegeslagen. Mensen hamsteren onze supermarkten leeg, met name het toiletpapier blijkt een eerste levensbehoefte te zijn. Ik zie de meest gruwelijke doemscenario’s op social media voorbij komen en je kunt geen t.v.-zender meer opzetten zonder dat er een nieuwe update over het virus gegeven wordt. BN-ers waarvan ik niet eens wist dat ze deskundig zijn op het gebied van virussen en epidemieën babbelen er lustig op los. Soms denk ik dat we door de paniek in een collectieve psychose terecht zijn gekomen. Ik probeer, naast de richtlijnen van onze overheid om het virus in te dammen, mij vooral te houden aan mijn eigen richtlijn: kalm blijven, mijn gezond verstand gebruiken en me vooral niet gek laten maken. Deze richtlijn heeft me al vaak tijdens netelige situaties geholpen. Mijn gedachten gaan de laatste tijd steeds vaker terug naar onze reis door Botswana, Afrika. Wat heeft dit met Corona te maken? Niets! Maar heeft wel alles te maken met kalm blijven, gezond verstand gebruiken en je niet gek laten maken.
Het is een prachtige namiddag in Moremi NP, Botswana. De zon kleurt alles met haar warme gloed goudgeel. We hotsen en botsen in onze landrover (ik begrijp nu ook waarom het land BOTSwana heet) over de slechte zandwegen. Plots blijft onze auto in het zand steken. Er zit niets anders op dan uitstappen en de banden vrij scheppen. Uit je auto stappen in Afrika betekent dat je voortdurend op je hoede moet zijn en de omgeving moet blijven afspeuren. In een gebied waar olifanten, leeuwen, neushoorns, nijlpaarden, hyena’s en luipaarden in het wild leven, stap je immers niet zomaar uit. Olaf probeert de wielen vrij te scheppen, terwijl ik met mijn verrekijker op de uitkijk sta. Het scheppen werkt alleen maar averechts, de wielen graven zich steeds dieper in het zand. De schemering daalt inmiddels langzaam over het land in, dit betekent dat roofdieren ontwaken en op jacht gaan. We proberen met onze satelliettelefoon de campsite te bereiken, maar er is niemand die de telefoon opneemt. We kunnen niet naar de campsite lopen, ook al is het maar 4 kilometer, dat zou veel te gevaarlijk zijn. Het ziet er naar uit dat we hier niet meer weg komen. Met een lange nacht op een verlaten weg tussen het grote wild in het verschiet, betekent dat kalm blijven inmiddels van levensbelang is geworden. Want in blinde paniek handelen kan in de Afrikaanse bush, anders dan in Nederland waar de grootste consequentie van blinde paniek een aantal te veel gehamsterde pakken toiletpapier lijken te zijn, zomaar je dood betekenen. We bedenken ons dat we genoeg voedsel en water hebben om het wel een tijdje vol te houden. Ja, we hebben zelfs genoeg toiletpapier. We gaan achter in onze auto zitten, want in de auto zijn we veilig en brengen daar de hele nacht door. De volgende morgen horen we in alle vroegte een auto in de verte. Gelukkig komt die onze kant op. In Afrika stopt iedereen bij een stilstaande auto om te checken of alles in orde is. Het Australisch koppel in de auto is uiteraard bereid om ons te helpen. De sleepkabel wordt uit de auto gepakt en niet lang daarna zijn we los uit het diepe zand. We kunnen weer veilig onze reis vervolgen.
Dit bleek achteraf niet de laatste keer te zijn tijdens deze reis dat onze auto vast kwam te hangen. Kalm blijven, gezond verstand gebruiken en je niet gek laten maken, heeft ons uit al deze situaties gered. Mijn richtlijn geldt nu ook tijdens de Corona-crisis. Dit betekent niet dat je gevaar niet serieus neemt, je bent juist heel bewust van het gevaar en met deze wetenschap probeer je heel bewust te handelen.
Laten we de tijd die we nu thuis zitten, proberen zinvol te besteden. Ik ga me nu maar eens bedenken wat ik in het weekend ga doen. Er is niets op t.v., alle evenementen zijn afgelast, de horeca schijn je maar beter te kunnen mijden. Ik denk dat ik een dagje naar de sauna ga, een van de weinige plekken die gewoon open is, en meneer Corona schijnt niet van warmte te houden.
P.S.1 Delen mag. Ik zou het leuk vinden dat de richtlijn ‘kalm blijven, gezond verstand gebruiken en je niet gek laten maken’ net zo snel viral gaat als alle paniekmeldingen, die trouwens sneller gaan dan het virus zelf.
P.S.2 Mocht je deze niets te doen hebben, neem eens een kijkje op onze website www.wereldpaden.nl
