Terwijl in Nederland weer langzaam het normale leven op gang komt, duurt de lockdown in India voort. Hadden we er in Nederland tijdens onze intelligente lockdown vooral last van dat het dagelijks leven zoals we dat gewend waren, beperkt werd. In India hebben ze hele andere problemen en lijkt er zich een humanitaire ramp te voltrekken. In de grote steden wonen veel arbeidsmigranten. Dit klinkt alsof deze mensen van buiten India komen, maar niets is minder waar: deze mensen zijn geboren en getogen Indiërs. Ze behoren meestal tot de allerlaagste klassen van het kastenstelsel, een systeem dat de bevolking in vier verschillende klassen indeelt; eigenlijk vijf, want de allerlaagste klasse zijn de kastenloze, ook wel onaanraakbaren of dalits genoemd. Officieel is het kastensysteem in India afgeschaft, maar in de dagelijkse praktijk is het systeem echter nog springlevend. En net de mensen uit de allerlaagste klassen lijken nu door de coronacrisis in enorme nood te komen. Toen de Indiase regering de lockdown afgekondigde, werden meteen alle fabrieken gesloten. Alle werknemers kwamen op straat te staan, zonder inkomen. Geen geld betekent voor deze mensen geen eten. De meeste arbeiders komen niet uit de grote stad, maar van het platteland. Ze zijn naar de stad getrokken in de hoop daar genoeg geld te verdienen om hun gezin van te onderhouden. Om te voorkomen dat er door de lockdown een enorme stroom mensen op gang zou komen die van de stad terug naar het platteland zouden gaan, waardoor het virus zich sneller over het land zou kunnen verspreiden, werd door de regering meteen het openbaar volledig stilgelegd. De arbeiders zaten als ratten in een val: werken konden ze niet meer, geld kwam er niet meer binnen en ze konden geen kant meer op. Veel arbeiders zijn inmiddels ten einde raad en weten niet meer hoe ze voor hun gezin moeten zorgen. Niemand in India lijkt zich echter iets van hun lot aan te trekken. Het klinkt misschien vreemd dat in een land waar het lijkt alsof ze karma zelf hebben ‘uitgevonden’, men zich zo weinig aantrekt van het lot van de mensen uit de laagste klassen. Maar toch heeft dit alles met karma te maken. In India, waar de meeste mensen hindoe zijn, gelooft men immers dat karma uit je vorige leven bepaalt in welke kaste je in dit leven wordt geboren. Dus dalits zijn volgens vele Indiërs in deze lage klasse geboren, omdat dit zo vanuit hun karma is opgebouwd. Of dit nu tijdens deze lockdown ook de reden is dat men zich het lot van deze mensen niet aantrekt, is moeilijk te zeggen, maar het zou wellicht een rol kunnen spelen. Het is echter moeilijk om als buitenstaander inzicht te krijgen in een land als India, dat tegenwoordig een van de grootste economieën ter wereld heeft. De arme arbeiders die inmiddels geen geld meer hebben, gaan als laatste wanhoopsdaad te voet terug naar hun dorp dat vaak enkele honderden soms wel duizend kilometer van de stad waar ze werken afligt. Het openbaar vervoer in India is inmiddels op gang gekomen, maar de arbeiders hebben nu niet meer het geld om een kaartje te kopen. India schijnt de lockdown met een maand te hebben verlengd. Wat zal dit betekenen voor deze mensen??
Het verhaal van de arbeiders uit India komt uit een nieuwsitem van Nieuwsuur. Ik deel dit verhaal niet, omdat ik de illusie heb dat wij vanuit Nederland dit probleem in India, dat zo in hun maatschappij verweven is gaan oplossen. Ik deel dit verhaal om je bewust te maken van wat er in onze wereld gebeurt.
*De foto hebben we tijdens onze reis door India gemaakt en is niet uit de Coronatijd
