Vandaag genieten we van een heerlijk dagje sauna. Deze sauna ligt in Duitsland, dat betekent dus dat binnen het dragen van een mondkapje verplicht is. Ik lig heerlijk in de tuin van het saunacomplex en geniet van de zon. Hier hoef ik uiteraard geen mondkapje op, net zoals in de saunacabines, maar als ik het restaurant binnenloop om te gaan toiletteren doe ik als een brave en gedresseerde burger het mondkapje om. Op het grote televisiescherm in het restaurant, dat trouwens helemaal leeg is, staat Formule1 op. Hamilton die vandaag wederom eerste is geworden, wordt geïnterviewd, ook hij draagt een mondkapje tijdens de ondervraging, waar ik overigens niets van meekrijg, want het geluid staat uit. Op non-verbaal vlak neemt zo’n mondkapje heel wat informatie weg. Ik kan er dus niets uit opmaken. Op het toilet, waar overigens ook niemand is, houd ik ook netjes mijn mondkapje op. Een frisse citroengeur dringt via het kapje mijn neus binnen. Het voelt een beetje benauwend. Bij het verlaten van het restaurant zet ik snel mijn mondkapje weer af en adem de frisse buitenlucht in, heerlijk. Het is ook altijd alsof je minder lucht door zo’n kapje krijgt.
Het dragen van een mondkapje hebben Olaf en ik op reis al vaker gezien. Vooral in China waar vele miljoenensteden enorm vervuild zijn, dragen veel mensen een kapje. Ook in Tibet hebben we veel dames met een mondkapje gezien. Ik heb me laten vertellen dat ze dit ter bescherming tegen de zon dragen, zodat hun gezicht niet te bruin wordt. Grappig, het schoonheidsideaal in Tibet is net het omgedraaide van het ideaal in het westen, waar we vooral ons best doen een beetje kleur op het snoetje te krijgen. Mondkapjes zijn in delen van Azië dus heel gewoon. Hoe anders is, nee was het hier in Europa. Als iemand me een jaar geleden had verteld dat we dit jaar allemaal een mondkapje zouden dragen, dan had ik me afgevraagd of diegene een klap van de molen had gekregen. Echter nu is het realiteit. Niet in Nederland, want onze regering heeft besloten dat het dragen van een mondkapje niet verplicht is, hoewel de gemeentes wel de vrijheid hebben gekregen om met het dragen van mondkapjes te gaan experimenteren. Ik ben dus benieuwd wat daar nog uit voort gaat komen. Maar bij onze zuiderburen en oosterburen is het dragen van een mondkapje verplicht. In Duitsland alleen binnen, in de winkel of in de horeca. In België is het ook verplicht op straat. Afgelopen week waren we twee dagen in de Ardennen en dan loop je dus met 30 graden met een mondkapje over straat. Ik kan je vertellen dat dat erg warm aanvoelt. En iedereen doet braaf. Het lijkt soms wel alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En ik vraag me af: is de mens nu zo flexibel of zijn we met z’n allen een stelletje makke schapen die lijdzaam volgen? Ik weet het niet, misschien wel een beetje van allebei. Ik doe er zelf ook aan mee, want ik vind dat als ik te gast ben in een ander land ik niet in de positie ben om stampij te gaan maken.
Binnenkort vliegen we naar de Canarische eilanden voor een welverdiende vakantie. We hebben hier best lang over nagedacht en een paar weken geleden hebben we last-minute besloten om te gaan. Naar de Canarische eilanden ga je met het vliegtuig, dat betekent dus dat je een mondkapje gedurende de hele vlucht moet dragen. Sommige mensen zeggen dat ze dat niet zouden doen. Ik zie het als een klein offer voor meer vrijheid.
Waarom zouden we ons eigenlijk zo druk maken over een mondkapje? De drukte om mondkapjes is slechts een afleidingsmanoeuvre van de zaken die er werkelijk toe doen.
Laten we ons druk maken over zaken die echt belangrijk zijn, zoals wat Corona met de wereld doet op maatschappelijk, sociaal en economisch vlak.
