Veel mensen die aankloppen bij de GGZ voelen zich niet gehoord! Hoe kan dat? Wat is er aan de hand in de GGZ? De GGZ is een wereld van regels, richtlijnen en protocollen geworden. Je past als cliënt binnen het plaatje of anders word je niet toegelaten. Is dat niet eigenlijk de omgedraaide wereld? En hoe zit het dan met de zorgprofessionals in de GGZ? Is dit de manier waarop zij mensen willen helpen? Vandaag bespreek ik in de podcast hoe ziek de GGZ eigenlijk is. En dan heb ik het niet over dat de cliënten ziek zijn. Ik bedoel dat het systeem ziek is. Maar wat is er nodig om weer een gezonde GGZ te creëren. Een plek waar elke zorgvrager zich gehoord en op de plek voelt?
